అంతర్జాల ఓదార్పులు

మార్పు కన్నను నేర్పు కన్నను ఓదార్పే తియ్యన ఇలలో... అన్నట్టు తయారయ్యిందండీ ఇప్పటి పరిస్థితి. చిన్న ఉదాహరణ తీసుకుందాం....

అత్తింటి ఆరళ్ళతో బాధపడుతోంది ఒకావిడ. ఆ బాధను వెళ్ళగక్కేందుకు ఒకరు కావాలి కనుక, తన ఈడు స్నేహితురాలితో చెప్పింది. అసలే కష్టాల్లో ఉన్న ఆ పిల్లకి " నీకు చాలా అన్యాయం జరిగిపోతోంది. భూమ్మీద కష్టాలన్నీ నీకే వచ్చాయి. నీ అంతటి దురదృష్టవంతురాలు ఉండదు, ఇక నీ జీవితం ఇంతే  ", అంటూ వంత పాడిందే అనుకోండి, ఆ పిల్ల ఇంకా కృంగిపోతుంది.

అదే మరొక పెద్దావిడ, 'చూడమ్మాయ్, సంసారంలో ఇవన్నీ మామూలే. మేము ఇవన్నీ దాటి వచ్చిన వాళ్ళం కనుక అనుభవంతో చెబుతున్నాను. బంగారంలాంటి భర్త, ముత్యాల లాంటి పిల్లలూ ఉన్నారు. నువ్విలా ఏడుస్తూ కూర్చుంటే, పిల్లలు ఏమైపోతారు ? అనే వాళ్లకు అనందే నోరు ఊరుకోదు . నువ్వు వినీ విన్నట్టు ఊరుకుని, పక్కకు వెళ్ళిపోతే మంచిది. కొన్నాళ్ళు ఓపిక పట్టు, అన్నీ సర్దుకుంటాయి,' అని చెప్తే, ఆ పిల్ల మనసు తేలిక పడుతుంది.

కాని ఇప్పుడు రెండవ స్ట్రాటజీ అంటే, ఆశా వాదానికి ఈ పేస్ బుక్ లో తావు లేదండి. భగ్న ప్రేమ కవితలకు బదులుగా వారు ఆశించేది చిటికెడు ప్రచారం, డబ్బాడు స్వీయ సానుభూతి (సెల్ఫ్ పిటీ). పోన్లే, ఏదో మన బృందంలోకి వచ్చారుగా, వాళ్ళను నిరాశ పరచడం దేనికి? అలాగని ఊరుకుంటే ఆ పిచ్చి కవితలు చదివి, నా బుర్ర వేడెక్కి, ఎర్రగడ్డ దాకా వెళ్లి వచ్చేస్తోంది. అందుకే దోశ తిప్పేసా.

ముల్లును ముల్లుతోనే తియ్యాలి, వజ్రాన్ని వజ్రంతోనే కొయ్యాలి. భగ్న ప్రేమ కవితలకు విరుగుడు భగ్న ప్రేమ కవితే. క్షుద్ర కవితకు విరుగుడు క్షుద్ర కవితే. కాస్కోండి నా వాస్కోడిగామా ల్లారా  , ఇకపై బోలెడంత సానుభూతితో, భీబత్సం సృష్టిస్తాను. ఏవండోయ్, చదివి నవ్వుకోడం కాదు, మీరంతా నా వెనుకే సానుభూతి యాత్ర చెయ్యాలి. మద్దతిచ్చి కామెంట్ లు పెట్టాలి.బదులుగా మిమ్మల్ని నవ్విస్తాగా... సేకనుకో కవితతో చంపేస్తా! మచ్చుకు ఒకటి.... పోనీ రెండు....

ప్రియా,

మనం పదిలంగా పొదిగిన 

ప్రేమ గుడ్డు పగిలిపోయింది .

ఏవిటి చెయ్యడం?

రా, ఆమ్లెట్ వేసుకుని ...

మన ప్రేమను మింగేద్దాం...

గుటకాయ స్వాహా.

చీకటి కుహరం లాంటి నా గుండెలోకి 

వెలుగురేఖలా ధబ్భున దూకావు 

నీకు నడుం విరిగింది,

నేను కళ్ళు చిట్లించాను...

ఇంతలో మళ్ళీ మాయమయ్యి 

మళ్ళీ కారుచీకటి చేసావు.

ఇంకోసారి దూకవా ప్రియా...